woensdag 22 mei 2013

De drillinstructor

Bij Jens zit er een behoorlijk gat tussen zijn verbale en performale intelligentie. Dat maakt het voor hem moeilijk om plannen, die hij in z'n hoofd heeft, uit te voeren. Tel daarbij de ADHD, die zorgt voor veel onrust in z'n hoofd, en de chaos is compleet.

Die chaos is vooral 's ochtends een feit. Dan heeft hij zijn adhd-medicatie nog niet gehad en dat is te merken aan zijn concentratieboog. Dat is geen boog, maar een verticale streep die heel snel omhoog en nog sneller omlaag gaat. Dat betekent dat hij tussen het aantrekken van zijn onderbroek en zijn hemd écht even die toren van Kapla moet bouwen en tussen zijn hemd en t-shirt door dat ene verhaaltje nog even uit moet lezen.

Omdat we met z'n allen om tien over acht de deur uitmoeten, betekent dat per defintie stress. En dus sta ik hem, als een soort drillinstructor, in z'n kleding te praten. Ondertussen probeer ik zelf mijn make up te doen en Toine, die vindt dat er tikkertje gespeeld moet worden, weg te plukken uit de kamer van Jens.

Twintig minuten later is het zover: Jens is aangekleed en heeft zijn haar gekamd. Dan begint, na het eten van z'n boterhammen, weer hetzelfde ritueel met het tanden poetsen, de schoenen en de jas aantrekken.
Ik geef bevelen, stuur hem letterlijk naar buiten en houd beide mannen uit elkaar.

Toch maar eens solliciteren bij het leger.