maandag 7 juli 2014

Complimenten

De laatste schoolweken zouden eigenlijk rustiger moeten zijn: geen huiswerk meer op school,  minder clubjes en afspraken, rapporten mee naar huis en... vakantie! Helaas is dit de afgelopen weken niet het geval: we hollen van gesprek naar gesprek. Met juffen, meesters en ib'ers, Toptalentcoaches en orthopedagogen. Deze week staan er zelfs drie gesprekken gepland!

Nu zijn we in de gelukkige omstandigheid dat onze school enorm goed met ons meedenkt. Soms zitten we met vijf (!) mensen om tafel over één kind. Een bijzonder kind, dat wel. Maar je moet er maar zin in hebben, als school. Gelukkig staan we meestal met de neuzen dezelfde kant uit.

Het zijn niet alleen drukke, maar ook spannende weken. Voor Jens, omdat we overwegen om hem naar een andere school over te plaatsen. Niet omdat we niet tevreden zijn over onze huidige school, maar omdat Jens sociaal gezien wellicht op een andere school beter op z'n plek is. Komende week hakken we de (ingewikkelde) knoop door.

Ook voor Toine was het spannend, hij heeft afgelopen woensdag een intelligentietest gedaan. Daarvan krijgen we vrijdag de uitslag. We zijn enorm benieuwd naar hoe hij het heeft gedaan en hopen er volgend schooljaar ons voordeel mee te doen.

Gelukkig hebben alle gesprekken van de afgelopen maanden hun vruchten afgeworpen: de rapporten van beide jongens waren geweldig goed. Ze waren allebei vooruit gegaan op de punten waar juist zíj zich moesten ontwikkelen. En daarom was ik niet eens trots op hun cijfers en de goede CITO-toetsen, maar vooral op de enorme groei die ze hebben doorgemaakt.

Op mijn Facebook-berichtje over hun goede rapporten en het feit dat de vele gesprekken effect hadden gehad, reageerde een andere moeder met een prachtig compliment: 'Dan mag je ook trots zijn op jezelf, als ouders'. Die nemen we dan maar mee voor de komende weken. We zijn er bijna!